Wat als je gedetineerden moeilijk plaatsbare honden laat trainen? Dutch Cell Dogs doet het al tien jaar, en boekt er successen mee. Gesloten mannen braken open en notoir lastige honden werden vriendelijker. Fotograaf Tom van Limpt ging kijken in een TBS-kliniek en een gevangenis.
Geen mooiere situaties dan win-win-situaties, en onder de win-win-situaties zijn de mooiste misschien wel die waarbij én mensen én dieren winnen. Flink wat mensen die zich eenzaam voelden knapten op nadat zij een dier meenamen uit een asiel dat zich daar óók eenzaam voelde. Dat blinden en slechtzienden baat hebben bij hun geleidehonden, is bekend – minder bekend is dat die honden vaak minstens zoveel baat hebben bij het vergaand ontwikkelde aanvoelingsvermogen van hun baasjes.
De stichting Dutch Cell Dogs brengt mensen en honden bij elkaar die het, bondig samengevat, in het leven niet meezat. De mensen zijn ingezetenen van gevangenissen en TBS-klinieken. De honden zitten vaak al jaren in asielen, en behoren tot de categorie ‘moeilijk plaatsbaar’, in de opvang ook wel bekend als ‘long stay-honden’. Sommige hebben ‘bijtincidenten’ achter de rug, andere worden onaantrekkelijk bevonden, weer andere zijn al meerdere malen naar het asiel teruggebracht.
Dutch Cell Dogs werd in 2007 opgericht door Marlies de Bats en Betty Buijtels vanuit de gedachte dat mensen en dieren met een problematisch verleden wat aan elkaar zouden kunnen hebben: wat als je gedetineerden moeilijk plaatsbare honden laat trainen? In 2009 vonden de eerste trainingen plaats, en werden de verwachtingen van de bedenkers overtroffen. Zij zagen verstarde en gesloten mannen openbreken en notoir lastige honden vriendelijker worden.
Cruciaal in de trainingen is de juiste koppeling tussen mens en hond. Voorafgaand geven gedetineerden hun voorkeuren aan, waarna Dutch Cell Dogs op zoek gaat naar asielhonden die bij hen passen. Simpel voorbeeld: als een gedetineerde bang is voor grote honden, krijgt hij een hond die geen intimiderend formaat heeft.
In de tien jaar na 2009 groeide Dutch Cell Dogs uit tot een begrip. Het effect van de trainingen herhaalde zich vele malen. Veel honden vonden na afloop nieuwe baasjes. Gedetineerden en cliënten bleken na afloop vaak verantwoordelijker en socialer, en stonden meer open voor behandelingen.
Fotograaf Tom van Limpt verwierf toestemmingen de trainingen te fotograferen in de gevangenis van Heerhugowaard en in TBS-kliniek De Woenselse Poort in Eindhoven, op voorwaarde dat de gedetineerden onherkenbaar in beeld zouden worden gebracht. ‘Via de honden probeer ik hen alsnog smoel te geven. Ik vond de matches tussen gedetineerden en ‘hun’ hond opvallend geslaagd.’
Artikel de Volkskrant 27-08-2019 - tekst:: Olaf Tempelman